دانی از چه رو گاه گاه آید زلزله
چون زمین هم میکند با نام زینب هلهله
دانی از چه رو گاه گاه توفان میشود
صحنه جنگیدن عباس اکران میشود
.
.
.
ایمان و وفا سایه ی بالای تو بود / ایثار علی (ع)نقش به سیمای تو بود
گر لب نزدی به اب دریا عباس(ع) / دریای ادب میان لبهای تو بود
.
.
.
عباس لوای هفت افراشته است / وین راز به خون خویش بنگاشته است
او پرچم انقلاب عاشورا را / با دست بریده اش بپا داشته است
.
.
.
با خدا عباس وقتی دست داد / هر دو دست خویش را از دست داد
l